Bij de oversteek -:- De poppen aan het dansen
Bij de oversteek
--------------------
Wolken-ze wijken
traag van de grijze hemel;
laten de zon los.
In dat grijs flarden wit. Toch was hier en daar, even een heldere kleur
blauw te herkennen. Later deze ochtend,zitten we -een vroege wandelaar
en ik -op het terras van Cafe "Veerzicht'" te genieten van de
stilte en van een kopje koffie. Het weinige verkeer dat passeert , kruipt
over de dijkweg langs de afgedamde Maas. Een enkele zeilboot is reeds
de uitdaging aangegaan met de soms sterke zuidoostenwind. Onder de dijk,
aan het einde van het kronkelweggetje-
De veerboot vertrekt-
vanuit de verte weerklinkt
gedempt klokgelui;
zie ik jouw lange haren
verdwijnen in de nevel.
De veerman stopt zijn pijp. Even later drijven steeds groter wordende
kringen rook weg en lossen op in het niets. De grillige wind speelt door
mijn weinige haren.Het zachte gebrom van de motor overstemt zelfs niet
het klotsen van het water tegen de romp van de boot. Ik raak in gesprek
met de oude veerman.Met een knipoog zegt hij: "Zo vaar ik bij elke
oversteek, steeds meer van het leven af. Dus u begrijpt,dat ik al heel
wat heb gevaren!"
Stemmen gemurmel-
het water kabbelt voorbij
de romp van de boot,
langs griendhout en wuivend riet;
door mijn haar fluistert de wind.
De poppen aan het dansen
------------------------
Zachte klanken begeleiden
het zwakke licht dat steeds meer
de omgeving uit duisternis haalt-
Gitaarmuziek-
Onzichtbaar,spannen draden;
lappen bewegen.
In dit sprookjesachtig tafereel
beheerst de meester zijn schepping-
In vaag schijnsel,
de poppen aan het dansen,
zo sierlijk en stil.
Uit het schijnbaar niets, komen en gaan
kleurige stoffen, soepel en gracieus-
In licht en schaduw
dansen lappen als vanzelf
vlinderlicht heen.
|