Renga Door Anita Reimer en Will Meijer

ZOMAAR...EEN ZOMER!!
-------------------------

Nog iedere dag
dat spel van schaduw en licht
in mijn achtertuin Will

naast de rijpende druiven valt
het eerste geel-bruine blad Anita

alleen het ruisen
van water over rotsen
verdrijft de stilte Will

nog laat in de schemering
de dans van twee koolwitjes Anita

onder de sterren
genieten van kaas en wijn;
getjirp van krekels Will

de blik in jouw ogen zegt
nu meer dan alle woorden Anita

bij het ontwaken
gemijmer over wat was
en nog komen gaat Will

als had ik ze geroepen-
de eerste regendruppels Anita

hoe vaak kon ik haar
aanwezigheid reeds voelen;
doof was ik en doorweekt Will

een vogel, vlak bij mijn raam-
ik wou, dat jij het was Anita

vluchtig, zo
kruisen zich onze wegen
dichtbij de dichter Will

in de wereld van het gedicht
zich ontmoeten tussen woorden Anita

wind en water
eindeloos in beweging ;
wuift het riet,wuift riet... Will

liggend in het hoge gras
luisteren naar de stilte Anita

zover het oog reikt
schrijden wolken statig voort,
zonder gerucht Will

ook een vlucht wilde ganzen
vertrekt nu naar de verte Anita

zon, zee en het strand-
ontelbare voetstappen
gingen mij vooraf Will

de naderende vloedlijn
wist schuimend alle sporen Anita

zomereinde-
bij gitaarmuziek dansen
schimmen om het vuur Will

vergeefs dwarrelen vonken
in richting sterrenhemel Anita

gebarsten bolsters
onder de kastanjeboom
de lach van een kind Anita

tegen de oostenwind in
trap ik de pedalen rond Will

verder en verder
jaagt de wind de bladeren
het zonlicht in Anita

de vroege wandelaar
weekt zich los uit de nevels Will

het grijze decor
van een natkoude herfstdag-
ik teken de zon Anita

met de mantel van de lach
verhul ik mijn ongeduld. Will

vanachter een raam
het donker doorvorsen
op zoek naar een ster Anita

waardig de laatste tocht-
huilt mijn hart met de zijnen Will

vallen en opstaan-
elke dag een stuk verder
op de levensweg Anita

onder de machtige eik
nu mild de jaren van toen Will

met elk blad dat valt
brengt de boom hem dichter bij,
de horizon Anita

achter geopende poorten
sluimert nog het daglicht Will

in de ochtendzon
de glans van druppeltjes dauw
in een spinnenweb Anita

wachtenden bij de halte
stappen uit de schaduw Will

in de westerstorm
onder een gebroken tak
schuilende eenden Anita

hoe anders lijkt vandaag
de wolkenloze hemel Will

oude dakpannen
begroeid met sedum en mos
sieren nu de tuin Anita

in het dampige land
verzinkt de regenboog Will

ik mis het nu al
dat spel van licht en schaduw
in het avonduur Anita

het gezang van de merel
ebt weg in de duisternis. Will